Kategorie
Bez kategorii

Nielegalna inwigilacja

Si non caste, saltem caute ” „ Jeśli nie potrafisz być grzeczny, bądź przynajmniej ostrożny ”

Najczęściej używanym sprzętem do prowadzenia inwigilacji są urządzenia oparte na modułach GSM ( nadajniki lokalowe i lokalizatory GPS ).

Wykrywanie tych urządzeń wykonuje się metodą „ breaking force” za pomocą zestawu pomiarowego( zagłuszarka + detektor GSM) zapewniającym odczyt sygnałów cyfrowych z bardzo dużą czułością. Metoda ta zapewnia stuprocentową skuteczność pod warunkiem, że moduł GSM lub lokalizator GPS jest gotowy do pracy. Często zdarza się, że wykrycie tych urządzeń które nie są aktywne z powodu wyczerpania się baterii odbywa się na zasadzie przeszukania pojazdów lub pomieszczeń w przypadku podsłuchów. Bazując na naszym doświadczeniu odnajdujemy także i takie urządzenia.

Kolejnym zagadnieniem, które trzeba poruszyć to SPYPHONE, czyli nowoczesny wirus telefoniczny. Aplikacja na telefon, która umożliwia zdalne monitorowanie, a także kontrolę nad telefonem GSM. Oprogramowanie niezwykle proste nie tylko w obsłudze, ale także instalacji. Dzięki temu oprogramowaniu masz możliwość słyszeć wszystkie rozmowy, czytać MMS, mieć podgląd z telefonu online, wykonywać zdjęcia. Monitoruje aktualną lokalizacje telefonu GPS oraz BTS, kontroluje Facebook, Messenger, WhatsApp, Snapchat, Viber, TicTok, Telegram, Signal, Skype, Tinder i inne komunikatory. Umożliwia ponadto podgląd z przedniej bądź tylnej kamery na żywo. Nasłuch otoczenia oraz nagrywanie otoczenia w wybranym czasie.

Wykrycie takiego oprogramowania jest bardzo trudne i wymaga specjalistycznego oprogramowania.

Kategorie
Bez kategorii

Dowód z nagrania bez zgody i wiedzy osoby nagrywanej. Ocena dopuszczalności „ owocu z zatrutego drzewa ” na gruncie procedury cywilnej i karnej

Zasadniczo uprawnienie do przedstawienia dowodu z nagrań w procedurze cywilnej znajduje oparcie w treści art. 308 k.p.c.: „ Dowody z innych dokumentów, w szczególności zawierających zapis obrazu albo obrazu i dźwięku, Sąd przeprowadza stosując odpowiednie przepisy o dowodzie z oględzin oraz o dowodzie z dokumentów. Nawet jeśli Sąd dopuści w toku procesu dowód z potajemnego nagrania, musi on wówczas zostać poddany wnikliwej i krytycznej analizie. Trzeba brać pod uwagę, że przedstawione Sądowi nagranie może stanowić jedynie ułamek dłuższej rozmowy, zaś jej nieujawniona część mogłaby diametralnie zmienić jego wartość dowodową. Co więcej, nie można wykluczyć, że dostarczone nagranie zostało odpowiednio zmontowane, tak aby wyeksponować w nim jedynie treść sprzyjającą efektowi zamierzonemu przez nagrywającego. Z pomocą przy ocenie nagrania przychodzą oczywiście biegli z zakresu badań fonoskopijnych, którzy są w stanie określić rozmaite parametry nagrania stanowiącego przedmiot dowodu. „W każdym razie powinny być w drodze zwłaszcza dowodu z zeznań świadków lub z przesłuchania stron wyjaśnione okoliczności, w jakich nagranie zostało dokonane i celu tego nagrania, jeżeli jedna ze stron przedstawia dowód z taśmy dźwiękowej jako dowód na niekorzyść strony przeciwnej” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 1975 r., II CR 752/74; podobna teza została zawarta w wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 9 października 2014 r., sygn. I ACa 432/14).

Należy podkreślić, że brak jest regulacji prawnej odnoszącej się do dopuszczalności dowodów z potajemnych nagrań. Co za tym idzie, brak też jednoznacznego wskazania, że taki dowód miałby zostać przez Sąd automatycznie zdyskwalifikowany. Wniosek: dowód taki jest dopuszczalny. Pozostaje natomiast, jak wspomniano wcześniej, kwestia jego oceny dokonywanej przez Sąd.

W swym orzecznictwie dotyczącym korzystania z takiego rodzaju nagrań, Sądy akcentują konstytucyjnie zapewnione prawo do prywatności.

które jest naruszane w przypadku nagrywania osoby bez jej zgody. Ponadto, jak orzekł Sąd Apelacyjny w Poznaniu (wyrok z dnia 10 stycznia 2008 r., sygn.
I ACa 1057/07), „podstępne nagranie prywatnej rozmowy godzi w konstytucyjną zasadę swobody i ochrony komunikowania się” (art. 49 Konstytucji RP).

W przypadku stwierdzenia, iż doszło do naruszenia prawa do prywatności osoby nagrywanej, nagrywający może w takiej sytuacji bronić się przysługującym mu, także na mocy Konstytucji, prawem do sądu (art. 45 Konstytucji), o ile rzeczywiście jest w stanie to stosownie uzasadnić. Również wyrażenie przez osobę nagraną zgody na wykorzystanie zapisu w celach dowodowych przed sądem cywilnym, usuwa zazwyczaj przeszkodę, jaką stanowi nielegalne pozyskanie nagrania.

Prawo do swobody wypowiedzi, wyboru rozmówcy, tajemnicy rozmowy jest prawem powszechnie szanowanym i respektowanym. Nie wyłącza bezprawności działania okoliczność, że podsłuchiwanie i nagrywanie rozmów strony miało służyć obronie pozwanej w procesie rozwodowym. Nie można realizować prawo do obrony w procesie w sposób podstępny, sprzeczny z zasadami współżycia społecznego” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 1999 r., sygn. I ACa 380/99).

Podobnie orzekł Sąd Apelacyjny w Krakowie: „Za „dowód niedopuszczalny” uznaje się w piśmiennictwie nie tylko dowód uzyskany w sposób sprzeczny
z prawem, ale i zasadami współżycia społecznego oraz normami etycznymi, które są powszechnie akceptowane, a takim dowodem jest nagranie rozmowy bez zgody rozmówcy” (wyrok z dnia 20 sierpnia 2015 r.( ACa 257/15).

„Nagrywanie osób bez ich zgody stanowi dowód uzyskany bezprawnie i taki, którego wykorzystanie należy ocenić jako nielojalność wobec przeciwnika (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie – I Wydział Cywilny z dnia 30 maja 2019 r., I ACa 35/19).

Naruszeniem zasad współżycia społecznego przy dokonywaniu nagrania bez zgody uczestnika rozmowy, będzie także wykorzystanie jego trudnego położenia oraz złego stanu psychicznego lub psychofizycznego podczas rozmowy (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 18 maja 2018 r., I ACa 1431/17). Trzeba zatem liczyć się z tym, że nagrana wypowiedź osoby będącej w stanie zaburzonej świadomości (np. wskutek spożycia alkoholu, bądź innych podobnie działających środków), może zostać wykluczona przez Sąd jako przekonujący dowód w sprawie.

Nie ulega wątpliwości, że potajemne nagranie może być dowodem niezwykle newralgicznym w danej sprawie. Jest ono w stanie zadecydować o rezultacie procesu, stąd zrozumiałe jest dość częste sięganie przez strony po taki środek dowodowy.

Zwolennikom potajemnego nagrywania zapewne spodoba się fragment poniżej wskazanego orzeczenia Sądu Najwyższego: „Nie ma zasadniczych powodów do całkowitej dyskwalifikacji kwestionowanego przez pozwaną dowodu z nagrań rozmów telefonicznych, nawet jeżeli nagrań tych dokonywano bez wiedzy jednego z rozmówców. Skoro strona pozwana nie zakwestionowała skutecznie w toku postępowania autentyczności omawianego materiału, to mógł on służyć za podstawę oceny zachowania się (…)” (wyrok z dnia 25 kwietnia 2003 r., sygn. akt IV CKN 94/01).

Na gruncie prawa karnego także dopuszczalny jest dowód z nagrań. Warto spojrzeć choćby na treść art. 393 §3 k.p.k. („Mogą być odczytywane na rozprawie wszelkie dokumenty prywatne, powstałe poza postępowaniem karnym, w szczególności oświadczenia, publikacje, listy oraz notatki”.), który zawiera stwierdzenie „dokument prywatny”. Do kategorii dokumentów prywatnych, podlegających odczytaniu na podstawie art. 393 § 3 KPK, należy zaliczyć m.in. właśnie nagranie utrwalające przebieg rozmowy, dokonane, nawet potajemnie, przez jednego z jej uczestników (zob. Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. prof. dr hab. Jerzy Skorupka, 2020, wyd. 33). Sąd tutaj podobnie oceni każdorazowo okoliczności powstania takiego dokumentu, a także jego intencjonalność. Ważne jednak, aby było to nagranie wytworzone dla celów prywatnych, nie zaś stricte na potrzeby procesu karnego.

Nie może też uchodzić z pola widzenia art. 267 k.k. (nielegalne uzyskanie informacji). Mianowicie, niedopuszczalnym będzie przeprowadzenie dowodu z nagrań uzyskanych z naruszeniem wyżej wskazanego przepisu. Art. 267 k.k. brzmi:

§ 1. Kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do informacji dla niego nieprzeznaczonej, otwierając zamknięte pismo, podłączając się do sieci telekomunikacyjnej lub przełamując albo omijając elektroniczne, magnetyczne, informatyczne lub inne szczególne jej zabezpieczenie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do całości lub części systemu informatycznego.

§ 3. Tej samej karze podlega, kto w celu uzyskania informacji, do której nie jest uprawniony, zakłada lub posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym albo innym urządzeniem lub oprogramowaniem.

§ 4. Tej samej karze podlega, kto informację uzyskaną w sposób określony w § 1-3 ujawnia innej osobie.

§ 5. Ściganie przestępstwa określonego w § 1-4 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

„Sąd Najwyższy wprawdzie przychyla się do koncepcji, że utrwalenie przebiegu rozmowy osób trzecich dokonane przez „osobę prywatną” stanowi co do zasady dowód dopuszczalny w postępowaniu sądowym, niemniej wyraża pogląd, że okoliczność ta sama przez się nie kreuje uprawnienia do podsłuchu
i nie wyłącza odpowiedzialności karnej sprawcy takiego czynu w perspektywie art. 267 § 3 k.k.” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2016 r., III KK 265/15).

Nagrywanie innej osoby w jej sytuacjach, czy to prywatnych, czy zawodowych, celem zdobycia informacji (nieprzeznaczonej dla sprawcy) będzie wypełniało znamiona przestępstwa z art. 267 § 3 k.k. Nie jest koniecznym dla bytu tego przestępstwa rzeczywiste uzyskanie takiej informacji – wystarczy, że sprawca podejmuje czynności wskazane w przepisie w celu uzyskania informacji, do której nie jest uprawniony, choćby jej nie uzyskał. Ustawodawca penalizuje zatem już samo wywołanie stanu niebezpieczeństwa ujawnienia informacji powstałego poprzez podsłuch.

Jak widać, w postępowaniu karnym, dowód z nagrania także wymaga wnikliwej weryfikacji. Sąd, tak jak w procedurze cywilnej, weźmie pod uwagę okoliczności jego powstania, jego treść, a także oceni czy fakt będący przedmiotem dowodzenia, można potwierdzić także innymi okolicznościami występującymi w sprawie.

Kategorie
Bez kategorii

Zdrada emocjonalna czym jest i jak ją rozpoznać?

Zdrada emocjonalna lub inaczej psychiczna to pojęcie pojawiające się obok zdrady fizycznej. Jest to nic innego jak brak lojalności wobec partnera, złamanie zasady poufności oraz intymności emocjonalnej. Zdrada emocjonalna objawia się wyjściem poza granice związku i dzieleniem z kimś innym tego, co powinno być zarezerwowane dla relacji z partnerem/partnerką. Zatem, czym jest zdrada emocjonalna i jak ją rozpoznać? Jak wybaczyć zdradę emocjonalną.

Ogólne pojęcie zdrady emocjonalnej w rozumieniu podstawowym dotyczy fizyczności i ważnym jej elementem jest odbycie dobrowolnego stosunku płciowego z osobą niebędącą naszym partnerem. Zdrada emocjonalna to jednak nie tylko pozamałżeński czy poza-partnerski stosunek seksualny, ale również zachowania poza-seksualne polegające między innymi na okazywaniu zainteresowania i troszczeniu się o osobę inną niż partner, najczęściej
w tajemnicy.

Zdrada emocjonalna może trwać latami i nie musi skutkować zaangażowaniem seksualnym. Jest ona szczególnie raniąca, ponieważ nie opiera się, w odróżnieniu od zdrady fizycznej, na płytkiej relacji, a jest angażująca i pochłaniająca mnóstwo emocji. Zdrada emocjonalna często bywa nazywana związkiem platonicznym, który z różnych powodów (na przykład religijnych) nigdy nie zmieni swojego statusu. W czasach ogromnej popularności mediów społecznościowych zdrada emocjonalna może mieć charakter wyłącznie wirtualny, ale mimo to wpływać znacznie na rzeczywiste związki.

Poniżej przedstawiamy typowe zachowania mogące świadczyć o takiej zdradzie:

  1. Nowa znajomość rozwija się w stosunkowo szybkim tempie, spotkania stają się codziennością i niewiele opowiadasz partnerowi/partnerce
    o nowo poznanej osobie. Dodatkowo pojawiają się tajemnice
    i połowicznie odpowiedzi na pytanie związane z nową znajomością.
  2. Koleżeńskie dotąd stosunki stają się intensywne. Pojawiają się częste rozmowy telefoniczne i wymiany smsów. Można zauważyć nieustanne wpatrywanie się w ekran telefonu i objawy niepokoju, kiedy telefon zadzwoni w towarzystwie partnera/partnerki.
  3. Gdy stanie się coś dotkliwego, oparcia poszukuje się nie u partnera,
    a w nowej znajomości. Występuje pragnienie dzielenia się z kimś innym bieżącymi sprawami, a także zmartwieniami i pragnieniami.
  4. Uwaga staje się podzielna na kolejną osobę. Życie i emocje nowego znajomego zaprzątają nieustannie myśli. Czasami pojawiają się częściej niż myśli o faktycznym partnerze.
  5. Pojawiają się porównania obecnego partnera z przyjacielem. Zazwyczaj okazują się wypadać niekorzystnie dla tego pierwszego. Gdy partner zrobi coś nie tak, do głowy przychodzą myśli, że tamta osoba zachowała by się inaczej i nie zrobiłaby Ci przykrości.
  6. Istnieje uczucie magicznej więzi, tak zwanego „porozumienia dusz”
    z drugą osobą, która nie jest naszym partnerem. Okazuje się, że możemy rozumieć się z kimś jeszcze lepiej niż nam się do tej pory wydawało.
  7. Z czasem mogą pojawić się także fantazje erotyczne
    o przyjacielu/przyjaciółce. Mogą stać się obiektem naszych westchnień, co z kolei może skutkować brakiem pociągu do obecnego partnera. Nie jest to jednak objaw konieczny.

Relacja przyjacielska może łatwo przerodzić się w coś więcej w przypadku gdy nasz aktualny związek przechodzi kryzys bądź zaczyna się do niego wkradać rutyna i nuda. Ale zdrada emocjonalna może mieć miejsce także bez powodu, po prostu się zdarzyć. W odróżnieniu od zdrady fizycznej, zdrada emocjonalna nie musi wiązać się z bliskością fizyczną dwojga osób.

Zdrada emocjonalna zaczyna się od coraz częstszych kontaktów z drugą osobą. Stopniowo następuje zbliżenie emocjonalne do osoby niebędącej partnerem, zaczynamy odczuwać potrzebę coraz częstszej rozmowy i spotykania się z nią. Zaczynami przelewać na kogoś innego niż nasz partner nasze obawy i smutki, a także marzenia. Dzielimy naszą sferę emocjonalną z kimś innym i tego samego oczekujemy od niego.

W dzisiejszych czasach odległość od partnera zdrady nie ma znaczenia. Technologia pozwala na wymianę myśli nieustannie poprzez choćby smsy czy media społecznościowe. A to z kolei sprawia, że o zdradę znacznie prościej i dodatkowo jest ona w mniejszym stopniu do wykrycia.

Kategorie
Bez kategorii

Jak rozpoznać zdradę u męża czy żony?

Nie zawsze łatwo jest rozpoznać symptomy zdrady. Zdradzający partnerzy potrafią się z tym bardzo kryć. Czasami też partner, który jest zdradzany nie chce widzieć objawów zdrady, bo nie chce wiedzieć i chce wierzyć, że wszystko jest w jak najlepszym porządku.

Poznaj najczęstsze sygnały zdrady partnera. Dowiedz się, jakie mogą być powody do zdrady i co w tej sytuacji zrobić:

  • Partner zaczyna się zachowywać, jakby mu na niczym nie zależało. Niegdyś denerwował się na różne zachowania, które teraz są mu zupełnie obojętne. Nie interesuje się też tym, co dzieje się w domu, nie chce podejmować żadnych decyzji i uważa, że drugie z partnerów może robić jak chce. Może to oznaczać, że faktycznie dom i partner są mu już obojętni, bo angażuje się emocjonalnie w inny związek.
  • Partner zaczyna cię coraz bardziej rozliczać z pieniędzy, czy oszczędzać na wspólnym budżecie. Jednocześnie zwiększa swoje wydatki na siebie i swoje potrzeby – kosztem potrzeb drugiego partnera, domu, czy dzieci. Jego wydatki mogą być też bliżej niewyjaśnione, nie będzie potrafił się z nich wytłumaczyć.
  • Przestaje potrzebować Twojego towarzystwa – wszędzie wcześniej chodziliście razem? Teraz partner będzie dążył do spędzania czasu w samotności – będzie wychodził samotnie, nie będzie proponował Ci wspólnych wypadów, czy wręcz będzie Cię namawiał do pozostawania w domu, podczas, gdy on będzie wychodził.
  • Ciągle trzyma telefon przy sobie – nawet jeśli wcześniej telefon mógł spokojnie leżeć, na przykład na stole czy szafce, teraz jest ciągle obok partnera. Zdradzający partner bądź partnerka mają swoje sekrety, którymi nie chcą się dzielić. Dlatego mogą bardzo źle reagować, gdy zobaczą swój telefon w obcych rękach. Prowadzą też dziwne, przyciszone rozmowy telefoniczne czy wymieniają wiadomości, a na pytanie „z kim rozmawiasz?”, odpowiadają zdawkowo lub wcale.
  • Coraz mniej czasu spędza w domu – może to różnie tłumaczyć, najczęstszym wyjaśnieniem jest praca – nadgodziny, delegacje, konferencje – wszystko jest dobrym powodem, by nie wracać o czasie do domu. Być może właśnie w ten sposób gospodaruje czas dla osoby,
    z którą dopuszcza się zdrady.
  • Czasami mąż lub żona do kontaktów z osobą, z którą zdradza współmałżonka, używa zupełnie innego telefonu lub ma sekretne konta na portalach społecznościowych. Jeśli dodatkowe konta lub telefon zostaną odkryte, nie potrafią się z nich wytłumaczyć, mogą też reagować agresją i awanturą.

Czy warto samemu podejmować działania mające na celu weryfikacje takich zachowań ?

Niejednokrotnie podejmowane przez Was czynności uniemożliwiają lub znacznie utrudniają realizację sprawy przez detektywów. Wyjaśnienie takich skomplikowanych sytuacji pozostawcie profesjonalistom.

Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.